සුන්දරත්වය‘ ගැන කතා කරන විට ගැහැනු ගැන පරිසරය ගැන බහුලව කතා කළත් ‘පිරිමි සුන්දරත්වය‘ යනු අප බොහෝ විට කතා කරන දෙයක් නොවේ. නමුත් එය පසුගිය දශක කිහිපය තුළ කාන්තා සුන්දරත්වය මෙන් වෙනස් වී ඇත.
අපි පොප් සංස්කෘතික ඉතිහාසය ගැඹුරින් හාරා බැලුවහොත්, මිනිසුන් අද අප දකින දෙයට වඩා බෙහෙවින් වෙනස් බව පෙනේ. නමුත් අපට නිසැකවම පැවසිය හැකි එක් දෙයක් කම් ‘කඩවසම් බව තවමත් ප්‍රවණතාවක්‘ බවයි.
1950 දශකයේ සිට මේ දක්වා පිරිමි සුන්දරත්වය වෙනස් වූ ආකාරය ගැන අපි දැන් බලමු.
1950 දශකය
50 දශකය යනු එල්විස් ප්‍රෙස්ලි Elvis Presley වැනි ගායන ශිල්පීන් වේදිකාව මත Rockabilly වැජඹුණ කාලයයි. ( Rockabilly යනු රොක් ඇන්ඩ් රෝල් සංගීතයේ පැරණිතම විලාසිතාවකි. එය එක්සත් ජනපදයේ, විශේෂයෙන් දකුණේ 1950 දශකයේ මුල් භාගය දක්වා දිව යයි. ප්‍රභේදයක් ලෙස එය රට වැනි බටහිර සංගීත ශෛලීන්ගේ ශබ්දය රිද්මය සහ බ්ලූස් සමඟ මිශ්‍ර කර “සම්භාව්‍ය” රොක් ඇන්ඩ් රෝල් ලෙස සැලකේ)
සුපිරි හොලිවුඩ් නළු මාලන් බ්‍රැන්ඩෝ එවකට සිටි විශාලතම පිරිමි ප්‍රවණතාකරුවන්ගෙන් කෙනෙකි. ඔහු The Wild One චිත්‍රපටයේ රඟපෑ ‘දැඩි පිරිමි ළමයා’ ‘Tough boy’ පෙනුම එම යුගයේ තරුණයින් පමණක් නොව තරුණියන් අතර බෙහෙවින් ජනප්‍රිය වුණේය. ජනප්‍රිය කළේය. (ලෙදර් ජැකට්ටුවකින් සැරසී යතුරු පැදි පැදවීම)
1960 දශකය
60 දශකයේ පිරිමි සුන්දරත්වය අනුව වඩාත් නිෂ්ඵල දශකය බව පොදු පිළිගැනීමයි. බොළඳ ලක්ෂණ සහ සිහින ඇස් ඇති සිනමා තරුවල සිට මලල ක්‍රීඩකයින් සහ කෙට්ටු රොක් තරු දක්වා එය ගමන් කළේය.
ඇලයින් ඩෙලොන් (Alain Delon) 60 දශකයේ තරුණයින් අතර විලාසිතා තරුව වූ අතර ඔහුගේ කඩවසම් පෙනුමෙන් කාන්තාවන් දහස් ගණනක් තිරයට ඇලී සිටියේය. එය ‘හිපි සංස්කෘතියේ‘ යුගය ද විය. එබැවින් පිරිමින් සඳහා අලංකාර යැයි සැලකෙන සීමාවන් හැකි තරම් පුළුල් විය. මික් ජැගර් සහ ජිම් මොරිසන් (Mick Jagger and Jim Morrison) වැනි තරුවල පෙනුම, දක්ෂතාවය සහ චමත්කාරය සමඟ මිලියන ගණනක් ආකර්ෂණය විය.
1970 දශකය
මධ්‍යම පංතියේ පිරිමින් මලල ක්‍රීඩක පෙනුම හා මාංශපේශී පෙනුම ගැන වැඩි යමක් නොසිතුවද, සිනමා කර්මාන්තය මාංශපේෂි මත රැදුණු යුගයක් බවට පත්විය. ආර්නෝල්ඩ් ෂ්වාස්නෙගර් සහ සිල්වෙස්ටර් ස්ටාලෝන් මෙම දශකයේ සුපිරි තරු බවට පත් විය. එය 80 දශකය ඉක්මවා යන කාය වර්ධන උමතුවක (the beginning of a bodybuilding craze) ආරම්භය වූ නමුත් වඩාත්ම ජනප්‍රිය නළුවන් තවමත් ඔවුන්ගේ ශරීරයට වඩා ඔවුන්ගේ චමත්කාරය භාවිතා කරමින් මධ්‍යස්ථ මලල ක්‍රීඩකයින් ලෙස කැපී පෙනුණි. හැරිසන් ෆෝඩ්, ජෝන් ට්‍රැවොල්ටා, රොබට් ද නිරෝ සහ අල් පැසිනෝ ඒ අතර ඉහළින්ම සිටියේය.
70 දශකයේ සංගීතඥයන් තරමක් විචක්ෂණශීලී විලාසිතාවන් වන Quirky fashion, sporting glam rock attires and crazy makeup වර්ධනය කළහ. ඩේවිඩ් බෝවී යනු එකල විශාලතම ආශ්වාදයක් විය.
1980 දශකය
80 දශකයේ දී මලල ක්‍රීඩා උමතුව (The athletic craze) සිනමා කර්මාන්තය අත්පත් කර ගත් අතර එකල බොහෝ චිත්‍රපට කැරකෙන්නේ ඇදහිය නොහැකි තරම් බලවත් සුපිරි වීරයෙකු powerful superhero වටා ය. ඔහු එකවර සතුරන් දුසිම් ගණනක් පරාජය කිරීමට ඉඩ සලසන විශාල මාංශ පේශිවලින් පිරිපුන් වීරයෙකු විය.
ජීන් ක්ලෝඩ් වැන් ඩම්මේ, ආර්නෝල්ඩ් ෂ්වාස්නෙගර් සහ බෘෘස් ලී මිලියන සංඛ්‍යාත පිරිමන් ව්‍යායාම ශාලාවලට තල්ලු කළ අතර පිරිමි සුන්දරත්වය වෙන කවරදාටත් වඩා පුරුෂාධිපත්‍යයක් බවට පත් කළහ.
අනෙක් අතට සංගීතඥයන් ඔවුන්ගේ පෙනුමෙන් මුළුමනින්ම කැලඹී ගිය අතර මයිකල් ජැක්සන්, ප්‍රින්ස්, එල්ටන් ජෝන් සහ ජෝර්ජ් මයිකල් විශාලතම ප්‍රවණතාකරුවන් බවට පත්විය.
1990 දශකය
තිරය මත නරක මිනිසුන් සමඟ සටන් කරන දැවැන්ත වීරයන් සමඟ ඇසුරු කිරීම පිරිමි ළමයින්ට අපහසු වූ හෙයින් අත් කරගත නොහැකි කායවර්ධන ශිල්පියාගේ ශරීරය ඉක්මනින් ප්‍රවණතාවයෙන් බැහැර විය.
සෑම කෙනෙකුම උත්සාහ කළ පරමාදර්ශී ශරීරය මධ්‍යස්ථ මාංශපේශී, කෙට්ටු සහ හොඳ පෙනුමක් ඇති six-pack සිරුරක් විය. ෆයිට් ක්ලබ් Fight Club හි බ්‍රැඩ් පිට් 90 දශකයේ පිරිමි පෙනුමේ ලොකුම ආනුභාවය විය.
තිරය මත වීරයන් වූ පිරිමින් හොඳ පෙනුමක් හා හොඳින් ගොඩනඟා ගත් සිරුරක් ඇති බවක් පෙනෙන්නට තිබුණත් ඔවුන් මාංශ පේශිවලට වඩා ඔවුන්ගේ බුද්ධිය භාවිතා කළහ. ටොම් කෘෘ ස්, බෘෘස් විලිස්, පියර්ස් බ්‍රොස්නන්, කීනු රීව්ස් සහ ජෝර්ජ් ක්ලූනි ඒ කාලයේ සිටි ප්‍රකට නළුවන් අතර විය.
2000 දශකය
2000 දශකයේ දී අවුල් සහගත ග්‍රන්ජ් ප්‍රවණතාව (the messy grunge trend) පහත වැටීම හා මෙට්‍රොසෙක්සිටිභාවය (metrosexuality) ඉහළ යාම දක්නට ලැබුණි. පිරිමි ළමයින්ට ඔවුන්ගේ පෙනුම කෙරෙහි වැඩි අවධානයක් යොමු කිරීම දැන් කමක් නැත. (පරිස්සමින් කපන ලද කොණ්ඩා මෝස්තරයේ සිට නියපොතු සහ සම රැකවරණය දක්වා) කිසිවෙකු මාංශපේශී ශරීරයට පිස්සු වැටුණේ නැත. දැන් සිහින් නළුවන්ට පවා මිලියන ගණනකගේ හදවත සොරකම් කළ හැකිය.
ලෙනාඩෝ ඩිකැප්‍රියෝගේ වෘත්තීය ජීවිතය ටයිටැනික් සහ ද බීච් සමඟ විශාල පෙරළියක් ඇති කළ අතර, සුපිරි තරුවක් වීමට ඔබ සතුව මාංශපේශී තිබිය යුතු නැති බව ඔහුඔප්පු කළේය.
කළු ඉමෝ කොණ්ඩා මෝස්තර (Black emo hairstyles) වල ග්ලැම් රොක් වේශ නිරූපණය (Glam rock makeup) පිළිබඳ ඉඟියක් මෙතැනින් එහාට ගිය අතර හිප් හොප් බර ස්වර්ණාභරණ, දම්වැල් සහ බෑග් කලිසම් (Popularizing heavy jewellery, Chains, and Baggy pants)ජනප්‍රිය කළේය.
2010s
වැඩි වැඩියෙන් විකට පොත් චිත්‍රපට අනුවර්තනයන් සිදු කිරීම නිසා මාංශ පේශි සහිත පිරිමින් නැවත ප්‍රවණතාවයට පත්විය. ක්‍රිස් හෙම්ස්වර්ත්, රයන් ගෝස්ලිං, මයිකල් ෆස්බෙන්ඩර්, බ්‍රැඩ්ලි කූපර්, මැතිව් මැකෝනාගී, ටොම් හිඩ්ල්ස්ටන් සහ ජේම්ස් මැක්වෝයි ඒ කාලයේ ජනප්‍රිය නළුවන් අතර වූහ.
ඔවුන්ට හොඳ ශරීරයක් තිබුණත් ඒ මත සම්පූර්ණයෙන්ම රඳා නොසිටියේය. පිරිමි සුන්දරත්වය ශෛලිය, පෞරුෂත්වය ගැන වැඩි යමක් විය. හිප්ස්ටර් විලාසිතාව (Hipster style) තරුණ හා වැඩිහිටි පිරිමින් අතර වඩාත් ජනප්‍රිය විය. (එය බොහෝ විට සිහින් කලිසම්, කණ්නාඩි සහ විවිධ තොප්පි පැළඳ සිටියහ) මඳ වේලාවකට පසු පෙනුමට ස්වාභාවික පෙනුමක් ඇති රැවුලක් එකතු විය.
2020
කඩවසම් පුරුෂ පෙනුම වෙන කවරදාටත් වඩා ජනප්‍රියයි. නමුත් මේ වන විට තරුණ නළු නිළියන් 2010 ගණන්වල විශාල තාරකාවන්ගේ අවධානය දිනා ගැනීමට සමත් වී තිබේ. ටොම් හොලන්ඩ් එම්.සී. යුනිවර්ස් සමඟ ස්පයිඩර් මෑන් ලෙස සම්බන්ධ වීමෙන් පසුව ලෝක ප්‍රසිද්ධ තාරකාවක් බවට පත්විය.
ගේම් ඔෆ් ත්‍රෝන්ස් , රූපවාහිනී වැඩසටහනක් වන එහි සුන්දරත්වයේ ප්‍රමිතීන් නියම කළ ජේසන් මෝමෝවා සහ කිට් හැරින්ග්ටන් අපට ලබා දුන්නේ තරුණ පරම්පරාවට තව බොහෝ දුර යා යුතු බව ඔප්පු කරමිනි.
The men ඇසුරිණි – සැකසුම – තුෂාර වල්ගම
