බොහෝ විට තනිකඩ දරුවන්ට අපේ සමාජයේ නොවෙනස් අදහස් කිහිපයක් ඇත. ඔවුන් බොහෝ විට හුදකලා, ආත්මාර්ථකාමී, කනස්සල්ලට හා නරක් වූ අය ලෙස හඳුනාගෙන ඇත. නමුත් ඒවා කිසිවක් ඇත්ත නෙවෙයි. එසේ නම් අපි තනිකඩ ළමයි ගැන තියෙන මිථ්‍යාවන් ටිකක් බිඳ දමමු.
මිථ්‍යාව 1: ඔවුන් හුදකලාය
මෙය බොහෝ පිළිතුරු සහිත සංකීර්ණ ප්‍රකාශයකි. සෑම කෙනෙකුම විටෙක තනිකමක් දැනෙන අතර අප මිනිසුන්ගෙන් වට වූ විට ද එය සැමවිටම පහව යන්නේ නැත. අගුලු දැමීමේදී, අපගෙන් බොහෝ දෙනෙක් අපගේ පවුල් සමඟ නැවතී සිටියද, අපට එහි උච්චතම තනිකම දැනුනි. හුදකලාව සහ තනිකම අතර වෙනස මිනිසුන්ට තේරුම් ගැනීමට අපහසුය. දරුවෙකු තනිව සිටින බව ඔබ දකින විට, ඔහු හෝ ඇය සැමවිටම තනිකමෙන් සිටින බවක් අදහස් නොවේ. අනෙක් අතට, අප සියල්ලන්ම මෙන් එකම දරුවෙකුට විටෙක ඔහුට හෝ ඇයට ද තනිකමක් දැනෙන්නට පුළුවන, නමුත් පසුව ඔවුන්ද ඔවුන්ගේම ඇසුර භුක්ති විඳින අතර ඔවුන් විනෝද වන්නේ කෙසේදැයි දනී. ඔවුන්ට හොඳ මිතුරන් ද ඇත!
මිථ්‍යාව 2: ඔවුන් ආක්‍රමණශීලීය
දෙමාපියන් තම දරුවා පාසලේදී සහ වෙනත් සමාජ රැස්වීම්වලදී තම සම වයසේ මිතුරන් සමඟ සුහදව කටයුතු කරන බවට වග බලා ගත යුතුය. ළමයින් ඉක්මනින් ඉගෙන ගන්නන් වන අතර ඔවුන් කෝපයට පත් වුවහොත් ඔවුන් සමාජ කණ්ඩායම් සහ මිතුරු කවවලින් බැහැර කළ හැකි බව දනී. එකම දරුවා ආක්‍රමණශීලී සහ ලොක්කා වීමට යන්නේ නැත. එය ඔහුගේ/ඇයගේ පවුල් වටපිටාව, සම වයසේ මිතුරන් සහ ඔවුන් තෝරා ගන්නා සමාජ කණ්ඩායම මත රඳා පවතී. එය සහෝදර සහෝදරියන් රැසක් සිටින දරුවෙකුට නොදෙවැනි දෙයකි.
මිථ්‍යාව 3: ඔවුන් දැඩි ලෙස යැපෙන අයයි
ජනප්‍රිය විශ්වාසයට පටහැනිව, චිත්තවේගීයව හෝ ශාරීරිකව යැපෙන්නේ දරුවන් පමණක් නොවේ. සහෝදර සහෝදරියන් සහ සමහර අවස්ථාවලදී දෙමාපියන් නොමැතිකම හේතුවෙන් බොහෝ දෙනෙක අන් අය මත යැපේ. තනිකඩ දරුවන් ඔවුන්ගේ ගැටලු බොහොමයක් තනිවම විසඳා ගැනීමට හෝ ඒවාට මුහුණ දීමට ඉගෙන ගනී. ඔවුන් ස්වයංපෝෂිත වේ. ඔවුන් සමහර විට සහෝදර සහෝදරියන් සිටින දරුවන්ට වඩා ස්වාධීන විය හැකිය. මීට අමතරව, ඔවුන් පෞද්ගලිකත්වයේ වටිනාකම දන්නා සහ අවබෝධ කර ගන්නා අතර ඔවුන් අන් අයගේ පෞද්ගලිකත්වයට ගරු කරන විට එය පෙන්වයි.
මිථ්‍යාව 4: පරිණත වීමට වැඩි කාලයක් ගනී
සහෝදර සහෝදරියන් සිටින දරුවන්ට ඔවුන් හැදී වැඩෙන අතරතුර ඔවුන්ගේ දෙමාපියන්ට අමතරව කතා කිරීමට සහ සම්බන්ධ වීමට කෙනෙකු සිටී. කෙසේ වෙතත්, තනි දරුවෙකු සම්බන්ධයෙන්, ඔවුන් බලා සිටින එකම පුද්ගලයා ඔවුන්ගේ වැඩෙන කාලය පුරාවටම ඔවුන්ගේ දෙමාපියන් වේ. ඔවුන් වැඩිහිටි හැසිරීම් සහ රටාවන් අවශෝෂණය කර අනුගමනය කිරීමට පටන් ගන්නා අතර එමඟින් අනෙක් අයට වඩා හොඳ තර්ක කුසලතා වර්ධනය වීමට හේතු වේ. මෙය අපට ජීවිතයේ උස් පහත්වීම් සමඟ කටයුතු කිරීමට අවශ්‍ය පැවැත්මේ කට්ටලයට එකතු කිරීමකි. කෙසේ වෙතත්, සෑම දරුවෙකු තුළම චිත්තවේගීය හා ශාරීරික පරිණතභාවයේ වේගය වෙනස් වන අතර ඒකීය පරාමිතියකින් විනිශ්චය කළ නොහැකිය. විවිධ ළමුන් සඳහා වර්ධන ප්‍රස්තාරය වෙනස් වේ.
මිථ්‍යාව 5: ඔවුන් අතිශයින් සංවේදීය
මෙය අන්තයට සාමාන්‍යකරණයකි. ඔවුන් යම් යම් තත්වයන්ට අධික ලෙස ප්‍රතික්‍රියා කිරීමට හෝ ඉතා පහසුවෙන් තුවාල වීමට පවා ඉඩ ඇති අතර අන් අයගේ හැඟීම් සම්බන්ධයෙන් වඩාත් සැලකිලිමත් වීමේ හැඟීමක් ඔවුන් තුළ වර්ධනය වේ. විශේෂයෙන්ම ඔවුන්ගේ දෙමව්පියන් ඔවුන්ගේ ජීවිතයේ පළමු දිනයේ සිටම ඔවුන්ට අතිශයින්ම සමීපය. ඔවුන්ගේ දෙමව්පියන් සමඟ ඇති ශක්තිමත් බැඳීම් සහ විශිෂ්ට සම්බන්ධතාවය පිළිබඳ නිරන්තර මතක් කිරීම සෑම දෙයක්ම යහපත් කරයි!
ෆෙමිනා ඇසුරිනි – සැකසුම – තනුජා හසිනි
